Είναι μια επέμβαση που δένει δύο ή περισσότερους σπονδύλους, καταργώντας την κίνηση ανάμεσα στους. Για να επιτευχθεί αυτό χρησιμοποιούνται υλικά όπως βίδες ή κλωβοί καθώς και οστικά μοσχεύματα.

Οι δύο κύριοι τύποι σπονδυλοδεσίας:

Ανάλογα με τη θέση που τοποθετούνται τα υλικά και τα μοσχεύματα διακρίνουμε:

Οι κλωβοί είναι ειδικά κουτάκια που τοποθετούνται ανάμεσα στα σώματα των σπονδύλων μετά την αφαίρεση του δίσκου. Οι κλωβοί γεμίζουν με οστικά μοσχεύματα.

Συνδυασμός διασωματικής με οπίσθια σπονδυλοδεσία:

Ο συνδυασμός διασωματικής σπονδυλοδεσίας με κλωβούς και οπίσθιας με βίδες προσφέρει ισχυρότερη στήριξη και σταθεροποίηση στους σπονδύλους.

Μπορεί μια σπονδυλοδεσία να γίνει με μικροεπεμβατικές τεχνικές;

Με τη χρήση ακτινοσκοπικού μηχανήματος για τον έλεγχο της θέσης των υλικών που χρησιμοποιούνται στη σπονδυλοδεσία, είναι δυνατή η διενέργεια της επέμβασης χωρίς μεγάλες τομές. Η τεχνική αυτή ονομάζεται ελάχιστα επεμβατική σπονδυλοδεσία, και χρησιμοποιεί σωλήνες αντί εκτεταμένες τομές για την εμφύτευση των υλικών.

Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την επιτυχία της επέμβασης;

Τα ποσοστά επιτυχίας εξαρτώνται από την πάθηση, το είδος της σπονδυλοδεσίας, τον αριθμό των σπονδύλων που συμπεριλαμβάνονται και την σωματική και ψυχολογική κατάσταση του ασθενή. Η σπονδυλοδεσία ανάμεσα σε δύο σπονδύλους έχει μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας σε σύγκριση με τη σπονδυλοδεσία που περιλαμβάνει τρεις, τέσσερις ή περισσότερους σπονδύλους.
Επιπλέον, τα άτομα που δεν εμφανίζουν ή έχουν αντιμετωπίσει τις ψυχολογικές διαταραχές που προέκυψαν από τον χρόνιο πόνο, θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα σε σύγκριση με αυτούς που έχουν άλυτα προβλήματα.

Πόσο διάστημα χρειάζεται για την επούλωση και την ανάρρωση μετά από
μια σπονδυλοδεσία;

Στην σπονδυλοδεσία τοποθετούνται οστικά μοσχεύματα τα οποία θα προκαλέσουν ανάπτυξη οστού που θα γεφυρώσει τους σπονδύλους. Το ελάχιστο χρονικό διάστημα που απαιτείται είναι τρεις μήνες, όμως τα μοσχεύματα θα συνεχίσουν να ωριμάζουν για ένα με δύο χρόνια. Ο χρόνος που απαιτείται για την επιστροφή στις φυσιολογικές δραστηριότητες είναι περίπου 3-4 μήνες.

Τι επιπλοκές μπορεί να έχει μια σπονδυλοδεσία;

Οι επιπλοκές από μια σπονδυλοδεσία μπορεί να είναι:

Άμεσες

• τραυματισμός νευρικής ρίζας ή του νωτιαίου μυελού
• μικροβιακή φλεγμονή (στο 2-6%)
• πόνος στην περιοχή (συνήθως λεκάνη) από όπου ελήφθησαν τα οστικάμοσχεύματα

Απώτερες

• ψευδάρθρωση

Τι είναι η μικροβιακή φλεγμονή μετά από μια σπονδυλοδεσία;

Μια μόλυνση μετά από μια σπονδυλοδεσία μπορεί να είναι επιφανειακή και να αντιμετωπιστεί σχετικά εύκολα με αντιβιοτικά ή βαθύτερη. Η βαθιά μικροβιακή
φλεγμονή είναι μια σοβαρή επιπλοκή, που μπορεί να χρειαστεί επέμβαση για τον καθαρισμό της περιοχής από το πύο. Επίσης, χρειάζεται αντιβίωση, συνήθως για διάστημα αρκετών εβδομάδων.

Ποια είναι τα συμπτώματα της μόλυνσης;

Το χειρουργικό τραύμα είναι ερυθρό, θερμό, πρησμένο και δεν επουλώνεται. Υγρό ή πύο εξέρχεται από το τραύμα. Μπορεί να υπάρχει πόνος που συνεχώς αυξάνεται ακόμη και όταν είστε σε πλήρη ηρεμία. Μπορεί επίσης να υπάρχει πυρετός ή και ρίγος.

Τι είναι η ψευδάρθρωση;

Η αποτυχία της δημιουργίας οστικής γεφύρωσης ανάμεσα στους σπονδύλους, ονομάζεται ψευδάρθρωση. Συνήθως η ψευδάρθρωση σημαίνει ότι υπάρχει κίνηση ανάμεσα στους σπονδύλους που θα έπρεπε να είχαν ακινητοποιηθεί με την σπονδυλοδεσία. Στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να εμφανιστεί πόνος στη μέση που χειροτερεύει με τις κινήσεις.

Το κάπνισμα είναι αιτία ψευδάρθρωσης. Άλλοι παράγοντες που ευνοούν την ψευδάρθρωση είναι η σπονδυλοδεσία σε πολλαπλά επίπεδα και η ύπαρξη προηγούμενων επεμβάσεων στη μέση. Επίσης ο τύπος της σπονδυλοδεσίας επηρεάζει τα ποσοστά της ψευδάρθρωσης, για παράδειγμα η ψευδάρθρωση είναι πολύ σπάνια μετά από συνδυασμό οπίσθιας με διασωματική σπονδυλοδεσία.

Η διάγνωση της ψευδάρθρωσης μπορεί να γίνει με ακτινογραφία ή ακόμη καλύτερα από την αξονική τομογραφία. Για την αντιμετώπισή της μπορεί να χρειαστεί τοποθέτηση νέων μοσχευμάτων ή και αντικατάσταση των υλικών αν έχουν χαλαρώσει.

Μπορεί να σπάσουν οι βίδες της σπονδυλοδεσίας;

Στην περίπτωση που αναπτυχθεί ψευδάρθρωση, τα μεταλλικά υλικά δέχονται μεγάλες καταπονήσεις και μπορούν να χαλαρώσουν ή να σπάσουν.

Μετά από μια σπονδυλοδεσία κινδυνεύουν οι γειτονικοί δίσκοι;

Η σπονδυλοδεσία καταργεί την κίνηση, αφού οι σπόνδυλοι είναι πια «δεμένοι» μεταξύ τους. Την κινητικότητα που χάθηκε αναλαμβάνουν να αναπληρώσουν οι σπόνδυλοι που βρίσκονται δίπλα από την σπονδυλοδεσία. Το αυξημένο αυτό φορτίο μπορεί να επιταχύνει την εκφύλιση των δίσκων τους. Όσο περισσότεροι σπόνδυλοι συμμετέχουν στην σπονδυλοδεσία, τόσο σοβαρότερο μπορεί να είναι το πρόβλημα στους γειτονικούς δίσκους.